مدلسازی رشد و توسعه شهر بیابانی یزد با استفاده از تحلیل های پیشرفته فضایی، در بازه زمانی ۱۹۹۹-۲۰۲۰

پژوهش حاضر در پی ارزیابی تغییرات اراضی شهر یزد در طی سال­های 1999 تا 2013 و سپس پیش بینی این تغییرات تا سال 2020 می­باشد. از این رو برای پی بردن به نوع و میزان تغییرات رخ داده در منطقه فوق سری­های زمانی،تصاویر ماهواره­ای لندست سال­های 1999، 2006و 2013 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. پس از عملیات بارزسازی،برای کشف و ارزیابی تغییراتاز روش مقایسه بعد از طبقه بندیاستفاده شد. همچنین برای پیش بینی روند تغییرات تا سال 2020 از دو روش ca-markov  و lcmاستفاده گردید. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که در طی 14 سال مورد بررسی مدل ca-markov با دقت 70% به پیش بینی نقشه کاربری اراضی پرداخته است. نقشه خروجی مدل برای سال 2020، بیشترین افزایش مساحت را برای کاربری مسکونی و ساخته شده به میزان 11/51 درصد و بیشترین کاهش را برای زمین بایر  به میزان 29 درصد پیش بینی کرد. دقت مدل lcmبرای پیش بینی نقشه کاربری اراضی 83% محاسبه گردید. در نقشه خروجی، این مدل برای سال 2020، افزایش 68% اراضی ساخته شده و کاهش 8/24 درصدی زمین­های بایر پیش بینی گردید.بالاتر بودن دقت مدل lcmنسبت بهca-markovبه دلیل استفاده از متغیرهای مستقل به عنوان پارامترهای ورودی به این مدل می­باشد. نهایتا هر دو مدل دارای دقت مناسبی در پیش بینی توسعه فیزیکی یزد در دوره زمانی مذکور  بوده و تا سال 2020 ، شهر یزد به سمت حاشیه (غرب و جنوب غرب و جنوب) گسترش یافته و شهرهای همجوار مانند حمیدیا، شاهدیه را دربرمی­گیرد.